37e dag verhuizen naar Mohammedia

Opstaan met mist, die de hele ochtend blijft hangen. We besluiten met 3 campers een secundaire route te nemen in plaats van de autoroute. Dan komen we langs dorpjes en stadjes waar het verschrikkelijk is om aan te zien, krotten, wegen en huizen niet onderhouden, vuil en smerig, echt heel armoedig.

Paard of ezel voor 1 of 2 persoons wagentjes, schapenhoeders met 5-10 schapen, die broodmager zijn, of hoeders met 2 of 3 koeien en maar rondlopen op plaatsen zonder gras, mensen met hun handen werken op het veld, of zittend aan een stalletje met een of meerdere groenten of vis, veel mensen lopen langs de weg bij gebrek aan een vervoermiddel als fiets, bromfiets of auto, die je ook wel ziet.p Kinderen en mannen die rondlopen/ vervelen/ nietsdoen.p

In elk dorpje zit iedereen langs de doorlopende weg, zijn er marktjes, zijn er kraampjes, zijn er barretjes, garages, benzinepompen te over.

We hebben wel 20 politiecontroles gehad en ook een incident met een agent die ons wou verbaliseren, omdat we het stopbord niet ter plaatse stopte, maar langzaam doorreden.

Velden die wel bewerkt werden (met paard en ploeg) maar ook veel onbewerkt land, irrigatie die niet wordt gebruikt (wel genoeg water in de rivieren), veel wandelaars, mensen die wachten om opgepikt te worden met auto’s. Mensen zwaaien, lachen, groeten op z’n frans, wat veel wordt gesproken en op alle verkeersborden staat en op bordjes als pharmacie,, plages, restaurants enz. 

Maar kom je in een grote stad of in de kustplaatsen, dan zie je de krotten niet meer, maar flats met appartementen, brede straten, netjes aangelegd met palmen en stoepen, terrasjes langs de kant die er netjes uitzien, geen straathandel meer, geen armoedigheid meer, maar westers aandoende straten. Wat een enorm contrast ! Aan de ene kant van de weg lopen mannen in driedelig pak en nemen een taxi, aan de andere kant lopen vrouwen in lange gewaden met hoofddoeken, mannen in lange jurken met puntvormige capuchons op sloffen. 

Inmiddels is de zon doorgebroken en is het weer heerlijk. We rijden door de hoofdstad Rabat ( meer dan 1 miljoen inwoners) over de kustroute met prachtige golven die beuken op de rotsen (wel 15 meter hoog) en dan verder de kustroute naar de eindbestemming aan de kust. Een sobere camping, met diner voor € 6,—, minder slechte toiletvoorzieningen dan de vorige camping, maar nog steed ver onder de maat. Wel redelijk bezet met Fransen en andere Nederlanders. Eerste keer Jeu de boules met een deel van de groep en dat was ook leuk, en dan wordt het donker en weer snel in ons huisje gekropen. Weer een enerverende dag, veel gezien, politie-incident, en veel lol. 

Als je zo tussen de krotten rijdt en mensen ziet in onbarmelijke leefomstandigheden, dan besef je  pas hoe goed wij hetzelf hebben . Maar ook hoe goed zaken gregeld zijn in Nederland en hoe schoon het is.