54e dag Ait Benhaddou

Zonnig weer, om 10.00 uur lopend van de camping het stadje in en de rivier over, een smal stroompje dat we oversteken door over neergelegde zandzakken te stappen. Dit stroompje wordt gevoed met sneeuwwater vanuit de Hoge Atlas en is dan een brede, anderhalf meter diepe rivier. Aan de overkant van de rivier ligt de oudste kasbah, verstevigde huizen of dorpje, van Marokko uit de 11e eeuw. Het wordt door Unesco gerenoveerd en ligt op een bult met bovenop een uitkijktoren.

Prachtig hoog met mooie uitzichten op de hele omgeving(filmpjes). Werkelijk prachtige uitzichten op omringd gebied en bergen in de verte !!! Het dorpje bestond omdat het het eerste dorp was na Zagora (waar we morgen naar toe gaan) en de eerste stad was na de woestijn, voor de kameelkaravanen uit Timboektoe, de toenmalige hoofdstad van Mali die verder trokken naar de kust, i.c. Agadir, waar we al eerder waren. Men kwam hier langs omdat uit de grond zout komt, dat door het rivierwater werd meegenomen, opgevangen en gedroogd en verhandeld werd tegen goud. Het dorpje bevat nu nog oude kasbahs, herenhuizen voor meerdere families, gewone huizen, veel winkeltjes nu voor de toeristen die met bussenvol arriveerden. Amerikanen, Japanners, Oost-blokkers en natuurlijk veel Fransen en Duitsers (en Nl-ers). Ook veel jongelui. 

In tapijtenweverij geweest, maar geen vloerkleden in de juiste maat, 2,5 x 3,0 m en ook niet een aha-erlebnis dus niets gekocht. Wel weer veel lol gehad met elkaar onderweg en op terras. In de avond eten in restaurant op de camping met locale maaltijd (ja echt, geen tajin, geen brochettes, geen vlees- of vismix, geen omelet want dat zie je op elke menu-kaart) en muziek na door het personeel, dus dansen en trommelen !